من نمیدونم تعریف شما از عشق چیه؟اما نظر خودم اینه که عشق یک موهبت الهی

است.ممکنه به طرفم برسم و ممکنه نرسم.مهم اینه که عاشق یک نفر میمونم تا آخر

ممکنه حتی طرفم هیچوقت نفهمه که من میخوامش اما من واقعا اون رو دوستش دارم

و به خودم این اجازه رو نمیدم که بخوام روزی فراموشش کنم.

یا ممکنه بدونه و نخواد من رو.ممکنه ولم کنه و بره/اگه من واقعا عاشق باشم نه تنها

تخم کینه

در دلم نمیکارم بلکه از رفتن اون شاد میشم چون میدونم اون با رفتن راحت تر شده و

من هم

راحتی اون رو میخوام.پس لزومی نداره خودم رو سرزنش کنم یا بشینم زجه بزنم

که در عشق

شکست خوردم.یک عاشق به واسطه اینکه واقعا عاشق هست هیچگاه شکست نمیخوره و

تنها مرگ قادر به جدا کردن عشق هست.در غیر اینصورت باشه نه تنها اسمش عشق نیست

بلکه هوس نام داره/یک هوس زود گذر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: